سؤال: بزرگترین ریسک در زندگیتان چه بوده؟
پاسخ : انتخاب زمین به عنوان سیارهای برای زندگی...
مدتی طول می کشد تا حاضران جواب را هضم کنند، البته فقط آنهایی که شنیدهاند!
- مگر انتخاب دیگری هم داریم؟
- چه دیدگاه کفرآمیزی!
- مگر این ریسک است؟!
- یعنی باید به مارس میرفتیم؟
- مگر چه چیزی از دست دادیم؟
- خب چرا خودت را نمیکشی؟؟؟؟!!!
همین چند پاسخ کافیست که دوباره برای یافتن کیمیایی که در باغ عدن هم دوام نیاورد، رهسپار زمین نشوم...
زمین، نگین آرمیده بر دستان پرسخاوت عشق، صدفی خفته بر ساحل هستی، مرواریدی سبزآبی بر پهنهی جواهرنشان آسمان بیکران...
با جاذبهات وداع خواهم کرد و این دُرِ یتیم را در سواحل همیشه بهار کهکشانی دیگر، به گهوارهی اقیانوسی خواهم سپرد گرم، خروشان، پر طپش....
اقیانوسی بیمرداب
بهاری بیخزان
ساحلی بیطوفان...
این بار به یاد خواهم آورد...
غزال رمضانی، بهار زرین 1393